Geplaatst in Columns, Toon op homepagina op Aug 04, 2020
Herinnering aan bijna vervlogen tijden, toen je nog heerlijk kon genieten op een kerstmarkt
Lees verder...Geplaatst in Columns op Aug 04, 2020
Als laatste komt onze oudste dochter met haar volle bagage het vakantiehuis binnen. Daarvoor hadden al de andere twee dochters met hun mannen en zoontjes en alle bijbehorende bagage, pamperdozen, kinderbedjes en buggy's het huis heringericht. Er is net nog ruimte voor ons. Manoeuvrerend tussen de bagage, papa's die hun baby's verschonen en moeders die de planken reserveren voor voeding en materiaal voor hun kinderen vind ik mijn weg naar de koffie. Een familieweekend, samen er helemaal tussen uit en bevestigen dat we het goed met elkaar getroffen hebben. Toch een merkwaardig gevoel. Net also...
Lees verder...Geplaatst in Columns op Aug 04, 2020
Voorzichtig haal ik de doos van de bovenste plank. Ik zoek foto's van lang geleden. Onlangs vroeg mijn dochter: heb je een geschikte foto van toen je jong was? Ze wilde die gebruiken voor de uitnodiging voor mijn zestigste verjaardag. Voorzichtig sorteer ik ze: schoolfoto's, vakantiefoto's, foto's van ons gezin, van mijn ouders en van mij mijzelf alleen. De weemoed kruipt bij mij omhoog. Ik probeer me te herinneren hoe het was: samen in de de leiding van het zomerkamp, de vakantie in Zwitserland, eerste middelbaar en nog vroeger: alleen op de boerderij. Maar de gevoelens van ongrijpbaarheid en...
Lees verder...Geplaatst in Columns op Aug 04, 2020
Hoewel de trein niet zo'n hoge vaart heeft, komt de stilstand toch nog onverwacht. Terwijl wij ons verheugen in een eindeloos landschap van weilanden, klinkt de stem van de conducteur dat de trein vertraging heeft. Fel en scherp schiet de dame voor me uit haar slaperige houding, begint te vloeken op de NMBS en probeert ons mee te krijgen in een verbale uitspatting over het onrecht dat haar wordt aangedaan. Hoewel ook wij de aansluiting op de volgende trein zullen missen en minstens een uur later zullen thuis komen, vind ik de reactie van mijn overbuurvrouw wel komisch. Heerlijk al dat theater ...
Lees verder...Geplaatst in Columns op Aug 04, 2020
Waar denk je dat het meest gestolen wordt? In warenhuizen, markten of is het op de camping van een festival waar de dieven huishouden? Persoonlijk denk ik dat de plaats waar het meest gestolen wordt, je hart is. De plaats van je gedachten en gevoelens. Zo neem je je voor om gezonder te gaan leven, maar dan komt opeens dat stemmetje ‘ach, dat heb je al zo vaak geprobeerd’. Je deelt met een goede vriend je verlangen naar een nieuwe job. Deze reageert echter heel kritisch. Je bent verliefd, maar als je nader contact wilt maken komt er angst bij je op. Zo worden alle goede voornemens, dromen en ho...
Lees verder...Geplaatst in Columns op Aug 04, 2020
Het lukt niet
Het wil maar niet lukken dit jaar. Ik zet de ene kerst-cd op na de andere, probeer me voor te bereiden op een prachtige kerstoespraak; maar het lukt niet. Ik kom maar niet in de kerstsfeer. Ik denk terug aan vroeger toen de muziek en de kerstverlichting in een schemerige stad gecombineerd met een harde gure wind mij als kind een zekere gemoedsrust gaven: de wereld is slecht en ik voel me rot maar eens komt alles goed, ergens is het paradijs. Is het omdat ik wat ouder wordt en de harde werkelijkheid me bepaalt bij onmogelijkheden? Is het dan beter om de verwachtingen wat bij te st...
Lees verder...Geplaatst in Columns op Aug 04, 2020
KERKHOFGEDACHTEN
Voorzichtig maak ik het hek open en begeef ik mij op het oude kerkhof: geen symmetrisch rechthoekig voetbalveld waar alle graven langs kaarsrechte paden zijn aangelegd zijn. Nee, hier en daar over overwoekerd, oude en nieuw grafstenen door elkaar, afgewisseld met struiken en bomen die het geheel heerlijk onoverzichtelijk maken. Dit is echt een kerkhof waar je weemoedig en stil kunt nadenken over het leven en je eigen levenseinde. Natuurlijk zal ik er zelf geen weet van hebben maar het zou toch een mooie plek zijn waar je lichaam zijn laatste thuis mag hebben. Als ik de teksten...
Lees verder...Geplaatst in Columns op Aug 04, 2020
Verantwoord gelukkig?
Stralend en vol overtuiging vertelt ze me van hun trouwplannen. De datum, wie er gaan komen, het programma en nog over meer de schitterende locatie die ze hebben gekozen voor hun feest. Een locatie die voor hen beiden een bijzondere betekenis heeft. Ik zie dat ze gelukkig is en er totaal voor gaat, maar ik zie ook haar kwetsbaarheid, de weg die ze heeft afgelegd om los te komen van haar verleden en hoe moeilijk het was om de vroegere pijn en teleurstellingen te verwerken. Gaat het hen wel lukken, zijn ze wel goed voorbereid en beseffen ze welke hindernissen er nog op hun ...
Lees verder...Geplaatst in Columns op Jun 02, 2020
Dank u wel
Na anderhalve kilometer merk ik dat deze wandeling meer van me gaat vergt dan anders. Nu reeds voel ik aan mijn rug en knieën dat het uiterste van mij geëist gaat worden en wordt mijn T-shirt nat van het zweet. Steile hellingen, oneffen paden, losliggende stenen, grote hoogteverschillen, rotspartijen die beklommen moeten worden, ze bevestigen mij dat deze wandeling meer is dan alleen maar het gewenste aantal van het stappenplan halen om ons van onze overtollige calorieën af te helpen. Maar het is dan ook de moeite waard: de uitzichten, de uitgesleten en met allerlei kleuren doortrok...
Lees verder...Geplaatst in Columns op Jun 02, 2020
Kleinzoon
Onderweg naar huis rijdend klink achterin de stem van mijn vierjarige kleinzoon: ‘De wereld staat niet stil, alleen als wij stoppen staat hij stil’. Diep onder de indruk van zijn wijsheid en observatievermogen vraag ik mij af of hij geen gelijk heeft. Wij klagen dat de wereld om ons heen doorgaat, geen rekening met ons houdt en wij er geen vat op hebben, dat machteloosheid en apathie ons overvallen terwijl we de problemen één voor één langs ons door zien flitsen. Maar misschien heeft hij gelijk en moet niet de wereld om ons heen stoppen, maar wijzelf. Moeten wij eerst tot rust komen ...
Lees verder...